Afbeeldingen zijn belangrijke objecten. Ze zijn een rijke bron van informatie, onmisbaar voor een effectieve communicatie. Afbeeldingen zijn ook bijzondere objecten. Ze bestaan uit verf- of inktvlekken maar we zien er dingen in: mensen, bomen, huizen enz. Dit is vreemd want we weten allemaal dat er op het doek geen bomen zijn en geen huizen, en toch zien we ze. We vinden dit zo vanzelfsprekend dat niemand zich echt afvraagt hoe het komt. En dit is juist wat afbeeldingen wezenlijk onderscheidt (...) van al de andere objecten. De hamvraag is dan ook hoe enkele verfvlekken of potloodlijnen onmiskenbaar een boom kunnen betekenen. Met De kunst van het afbeelden presenteert J.B. Vert een samenhangende en overzichtelijke theorie over afbeeldingen. Zijn benadering is niet zoals gebruikelijk alleen vanuit de kunst maar vooral vanuit de cognitieve psychologie. Afbeeldingen zijn er immers om te worden gezien en we zien afbeeldingen met dezelfde ogen als waarmee we de wereld zien. We herkennen een object in een schilderij op dezelfde manier als we het herkennen in de wereld. Het effect van een afbeelding wordt vooral bepaald door de wijze waarop ons waarnemingssysteem is gebouwd en opereert. De lezer krijgt een uniek, uitgebreid, hanteerbaar en helder gestructureerd begrippenapparaat om afbeeldingen te beschrijven en erover te communiceren. De focus van het boek ligt weliswaar op de vlakke afbeelding, de begrippen zijn echter voor een groot deel ook op ruimtelijke en op abstracte beelden van toepassing. Joan B. Vert is 32 jaar werkzaam geweest als docent tekenen, eerst aan de Pedagogische Academie St.-Jozef te Zeist en later aan de Hogeschool Domstad te Utrecht. Hij heeft deelgenomen aan diverse ontwikkelgroepen van de Stichting Leerplanontwikkeling. (shrink)

In this paper, we re-examine a series of gedanken welcher Weg (WW) experiments introduced by Scully, Englert and Walther that contain the essential ideas underlying the quantum eraser. For this purpose we use the Bohm model which gives a sharp picture of the behaviour of the atoms involved in these experiments. This model supports the thesis that interference disappears in such WW experiments, even though the centre of mass wave function remains coherent throughout the experiment. It also shows exactly what (...) it means to say ‘that the interference can be restored by manipulating the WW detectors long after the atoms have passed’. It does not support Wheeler’s notion that ‘the past is undefined and undefinable without the observation (in the present)’. (shrink)

This book is available either individually, or as part of the specially-priced Arguments of the Philosphers Collection.

Context. The identification of the sources that reionized the Universe and their specific contribution to this process are key missing pieces of our knowledge of the early Universe. Faint star-forming galaxies may be the main contributors to the ionizing photon budget during the epoch of reionization, but their escaping photons cannot be detected directly due to inter-galactic medium opacity. Hence, it is essential to characterize the properties of faint galaxies with significant Lyman continuum photon leakage up to z 4 to (...) define indirect indicators allowing analogues to be found at the highest redshift. Aims. Long gamma-ray bursts explode typically in star-forming regions of faint, star-forming galaxies. Through LGRB afterglow spectroscopy it is possible to detect directly LyC photons. Our aim is to use LGRBs as tools to study LyC leakage from faint, star-forming galaxies at high redshift. Methods. Here we present the observations of LyC emission in the afterglow spectra of GRB 191004B at z = 3:5055, together with those of the other two previously known LyC-emitting LGRB, to determine their LyC escape fraction and compare their properties. Results. From the afterglow spectrum of GRB 191004B we determine a neutral hydrogen column density at the LGRB redshift of og =17:2 0:15, and negligible extinction. The only metal absorption lines detected are C iv and Si iv. In contrast to GRB 050908 and GRB 060607A, the host galaxy of GRB 191004B displays significant Ly emission. From its Ly emission and the non-detection of Balmer emission lines we constrain its star-formation rate to 1 SFR 4:7 M yr. 1. We fit the Ly emission with a shell model and find parameters values consistent with the observed ones. The absolute LyC escape fractions we find for GRB 191004B, GRB 050908 and GRB 060607A are of 0:35+0:10.0:11, 0:08+0:05.0:04 and :20+0:05.0:05, respectively. We compare the LyC escape fraction of LGRBs to the values of other LyC emitters found from the literature, showing that LGRB afterglows can be powerful tools to study LyC escape for faint high-redshift star-forming galaxies. Indeed we could push LyC leakage studies to much higher absolute magnitudes. The host galaxies of the three LGRB presented here have all M1600 >.19:5 mag, with the GRB 060607A host at M1600 >.16 mag. LGRB hosts may therefore be particularly suitable for exploring the ionizing escape fraction in galaxies that are too faint or distant for conventional techniques. Furthermore the time investment is very small compared to galaxy studies. (shrink)